Babiogórski Park Narodowy i Orawska Kapryśnica
Babiogórski Park Narodowy to kolejny park położony na terenie Małopolski, w polskich Beskidach. Znajduje się w powiecie suskim i nowotarskim przy granicy ze Słowacją. Ma powierzchnię 3393,34 ha. Ze względu na wyjątkowo cenną przyrodę tego terenu i unikatowość całego masywu w 1977 roku zyskał on dodatkowo status Rezerwatu Biosfery UNESCO. Obszar Babiogórskiego Parku Narodowego jest udostępniany do celów turystycznych, posiada dobrze rozwiniętą sieć szlaków turystycznych, schronisko na Markowych Szczawinach oraz posterunek GOPR
Logo Babiogórskiego Parku Narodowego posiada dwa koła zewnętrzne z nazwą parku i wewnętrzne, mniejsze które zawiera kształt Babiej Góry, z umieszczonym na nim zarysem okrzynu jeleniego – symbol Babiogórskiego Parku Narodowego. Na logu widnieje napis ,,MaB”, to skrót międzynarodowego programu „Man and Biosphere” – ,,Człowiek i Biosfera”.
Zobacz opis okrzynu jeleniowatego
Najwyższy szczyt pasma babiogórskiego Diablak (lub Babia Góra) fot, Derbeth użytkownik wikipedii
Babia Góra – stanowi najwyższe wzniesienie Beskidów Zachodnich. Jest jednolitym i odosobnionym masywem o przebiegu równoleżnikowym. Charakterystyczna, z daleka już rozpoznawalna sylwetka góry ze stromymi stokami północnymi i połogami, na dużych obszarach wypłaszczonymi stokami południowymi, jest wynikiem budowy geologicznej masywu. Wysokość – 1725 m n.p.m.- stawia ją na drugim po Tatrach miejscu w Polsce, powoduje zróżnicowanie warunków klimatycznych, co przekłada się z kolei na warunki siedliskowe. Zmieniają się one wyraźnie w miarę wzrostu wysokości n.p.m. powodując pionowe zróżnicowanie szaty roślinnej. Pozwala to na wyróżnienie na Babiej Górze pięter klimatyczno-roślinnych odpowiadającym analogicznym piętrom występującym w górach wysokich np. Tatrach, Alpach, lecz w stosunku do nich obniżonych o kilkaset metrów. Obszar Babiej Góry jest miejscem występowania wielu rzadkich i interesujących gatunków roślin i zwierząt. Spotkać można tutaj rośliny, których trudno jest szukać w innych miejscach Polski, rzadkie i zagrożone wyginięciem, jak również wiele gatunków objętych ochroną prawną. Świat zwierząt jest równie bogaty i zróżnicowany. Babia Góra jest ostoją dla wielu gatunków, które z powodu silnej presji człowieka z trudem znajdują sobie miejsce poza obszarami chronionymi.
Nieistniejące schronisko na Babiej Górze – fotografia z 1925 r. Projektantem obiektu był Wilhelm Schlesinger – działacz Beskidenverein – niemieckiej organizacji turystycznej. Obok schroniska znajdował się niewielki drewniany dom, obora, szopa, kapliczka.
Ciekawostki:
1. Nazwy Babiej Góry wiąże się z licznymi legendami ludowymi, Wedle jednej z nich miałaby ona wywodzić się od kupy kamieni wysypanych przed chałupą przez babę niebotycznych rozmiarów,
2. Wedle innej oznacza kochankę zbójnika, która widząc, jak niosą jej zabitego ukochanego, skamieniała z żalu.
3. Inna legenda głosi, że nazwa może mieć związek z niektórymi znaczeniami słowa baba, która odnosi się do rodzaju ciasta lub kamiennego posągu kultowego.
4. W XIX wieku Babiej Górze nadano nazwę „Królowej Beskidów’’.
5. Przydomek „Matki Niepogód” lub „Kapryśnicy” zyskała z kolei za sprawą zmiennych warunków pogodowych, jakie panują w jej obrębie.
6. Mieszkańcy Orawy nazywają ją również „Orawską Świętą Górą”.
7.„Tajemnice wokół Babiej Góry”- to mobilna gra terenowa składająca się z questów (wędrówek odkrywców) po Gminie Zawoja, Babiogórskim Parku Narodowym i Oravskiej Polhorze. Wędrując z mobilną aplikacją po pełnych tajemnic i najciekawszych miejscach odkrywamy walory przyrodnicze i kulturowe Babiej Góry po polskiej i słowackiej stronie. W aplikacji i na stronie http://tajemnicebabiejgory.eu znajdziemy również obszerną bazę ciekawych miejsc i tras, mapę z naniesionymi atrakcjami oraz panoramę z Babiej Góry. Aplikacja dostępna jest na urządzenia z systemami iOS i Android.
Materiały ze strony
http://www.bgpn.pl/ oraz http://tajemnicebabiejgory.eu
Opracowanie Anna Sęk
